Po przerwie organizatorzy zaprosili uczestników Konferencji do udziału w Panelu Dyskusyjnym pt.: ” Ekonomia społeczna szansą na samodzielność”. Wśród zaproszonych gości specjalnych były aż 3 wolontariuszki Stowarzyszenia „Wielkie Serce”- panie z trisomią 21. Podczas panelu omówiono różnorodne aspekty ekonomii społecznej, w tym jej rolę w tworzeniu miejsc pracy, wspieraniu przedsiębiorczości oraz integracji społecznej. Uczestniczki podkreśliły, jak ważne jest, aby osoby z niepełnosprawnościami miały dostęp do programów, które umożliwiają im aktywne uczestnictwo w życiu zawodowym i społecznym. Prezes Fundacji „Oczami brata” – p. Paweł Bilski – mówił jak ważna jest obserwacja, pozwalanie na samodzielne wykonywanie różnych czynności. Opowiedział, jak bardzo zdumieni byli rodzice uczestników programu mieszkań treningowych – gdy po zakończeniu cyklu okazywało się, że ich dorosłe dziecko potrafi ugotować obiad, zrobić sobie herbatę, wyprasować ubrania. Coś, czego nigdy wcześniej nie potrafiło zrobić. A może po prostu nie miało okazji? Nie pozwalano im na to? … W panelu wybrzmiała też myśl, jak jest ważnym podążanie za dzieckiem/ dorosłym, za jego marzeniami. I przykład z życia. Dziewczyna z Trisomią 21, uczestniczka zajęć SI – przychodziła i stukała w stół. Terapeutka uważnie się przysłuchała i rozpoznała rytm znanej piosenki. Zaproponowała, by kupić perkusję i dziewczynę uczyć na niej grać. Tak też się stało, zrezygnowano z innych, mniej ciekawych i żmudnych terapii, a dziewczynę zapisano na lekcje perkusji. Teraz z radością gra na perkusji, chodzi na zajęcia i nie potrzebuje już zajęć z SI 🙂
Po kolejnej przerwie – jeszcze jeden blok obrad plenarnych, a w nich wystąpienie pani doktor nt objawów, chorób osób dorosłych i starych z trisomią 21. Następnie wykład o zaletach i wadach szkoły specjalnej, po nim – o starości i starzeniu się osób z trisomią 21. Pani prof. Anna Zawada mówiła o programach rządowych dotyczących budowy mieszkań wspomaganych, o deinstytucjonalizacji, o tym, że „Starość powinna mieć taką samą wartość jak młodość „. Ostatni wykład bialskiej konferencji nosił tytuł: ” Łańcuch cnót – czyli 21 przykładów związków między niepełnosprawnością, sztuką i pracą”. Przedstawiony niezwykle ciekawie o projektach teatralnych, muzycznych i innych, w których udział biorą osoby z trisomią 21.
Konferencja nt. dorosłych z trisomią 21 była niezwykle inspirująca, pełna wartościowych dyskusji, które uwypukliły potencjał osób z niepełnosprawnościami. Choć osiągnięto już wiele, to wciąż pozostaje jeszcze wiele do zrobienia. Należy słuchać i oddać głos osobom z trisomią 21 oraz zapewnić im pełną integrację i wsparcie w społeczeństwie.
Dziękujemy organizatorom za zaproszenie i zorganizowanie tej, jakże potrzebnej i ważnej Konferencji.
P.S. Z Konferencji zostało przywiezionych kilka książek o tematyce pedagogicznej, o rodzeństwie i dorosłych z trisomią 21. Wszystkie je można wypożyczyć bezpłatnie, dzwoniąc /wysyłając sms pod nr. 500 611595.
Dodaj komentarz